10 Eylül 2011 Cumartesi

olsaydı böyle olurdu herhalde.

Hep dahası var sanırım gözbebeklerindeki boşluğun.Daha derinlerde bişiler var bulmam gereken sanırım.Bakarım.Dalarım.Kahkahalar mı varmış etrafımda, sorular mı, süzüşler mi doğrulmuş yüzüme hiç hissetmem.Bir 'hıh efendim' irkilmesiyle geri gelirim.

Hakkında kurduğum cümlelerin hep daha mükemmeli var sanırım.

Hayatının tüm 'en' leri benle başlamalıdır.Azmederim.

İsminin geçeceği cevapları olsun isterim etrafa sorduğum soruların.Geçsin ki ismin, yıldızlar otursun göz çukurlarıma.

Gerek yok aklıma gelmenden başka bir nedene dudaklarımın kulaklarıma doğru yol alması için.

İçim ucuz hediye paketi jelatinleri gibi hep kımıl kımıl hep jan janlı.

Ne güzel söylemiş Deniz Seki 'Bana Bugünlerde Birşeyler Oluyor'.

Bişi var üstünde, teninde yada kıyafetlerinde ellerim istemsiz konuşurken hep onun üstünde.

Sen konuş ben hep dinliyim.Yok yok! Ben konuşuyum ya, çünkü susmuyor içimdekiler.Muhabbet kuşu yutmuş gibiyim.

Altı evliliğine rağmen hiç aşık olmadım demiş ya Seda Sayan ben de aynı demeci verebilirim yanındayken.

Böyle olmam sanırdım damarlarım haksız çıkarıyor beni.Kalbime çok yükleniyorlar senin gözlerin başkasında yoğunlaşınca.

Her şarkıda senden bahseden bi radyo buldum her gece onu dinliyorum.İnan bana ciddi söylüyorum!

Gözlerin gözlerimde kurduğun her cümlen aşk sanki.Cevap bekler gibi.Cevap vermeliyim gibi.İstemsiz gidiyor dudaklarım dudaklarına.

Ayıplar, kurallar, yasaklar nedir hiç bilmemişim, insanlar hiç tanımamışım gibi.

Sen o telefonu açana kadar kaç adım atıyorum olduğum yerde birde üstelik.Bilmiyorum.

Kalabalıkta kulağıma fısıldayacağın cümlelerin -yok yok- kelimelerin olsun istiyorum.

Kokun üstüme, yüzüme siniyor senle uyuyormuşum gibi.Bir kolum yastığın altında bir diğeri üstünde.Sımsıkıyız.Huzur.

Karşılaşmalarımızın ilk anın tereddütünü, yabancılaşmışlığını seviyorum.

Hep aklımdasın...

Normalde hiç beğenmediğim şeyler vardı sana yakışıyorlar diye değil gözüm alıştı galiba.

Anlattığın her saçma ayrıntı aklımda yer ediyor.Bu aralar beynim fazla boş kaldı.Bencede.

Ben bir güçlü şirinim! Anla diye o kadar çok sıkıyorum elini.

Öpüşürken gözlerimi gözlerinle seviştirebiliyorum, aklıma başka şeylerde üşüşmüyor.Bazı hastalıklarımıda unuttum.

Olmayan iştahım tamamen kaybettirdi izini.Midem sürekli zıpzıp zıplayan şeylerle tıkabasa doymuş.

Tüm ergenlikleri yapıyorum Google a ismini arattım, mesajlarını açıp okuduğum zamanlar oluyor, fotoğraflarına baktığım tekrardan.Kendimden utanıyorum sonra tabi(:

Adını toptwit yapasım var.

Cilveleştiğin tüm hemcinslerimi meslek liseli kızlara dövdürtesim var.

Seni Doktorlarda oynatasım var.

Beni kızdırdığında sırlarımızı Erol Köse'ye dökesim var.

Normalde yapamayacağım şeyler yapıyoum.Bazen trip atıyorum, ciddileşiyorum anlamsız zamanlarda hatta bazen doğallıktan bile uzaklaşıyorum.

Sürekli döndürdüğüm şarkılardan yaptığım playlistim aklım kadar karışık.

Bana anlat.

Uyurken yüzünle omzun arasına sıkıştırabiliyorum yüzümü.Nefesde alabiliyorum böyleyken hem.

Normalde hemen açma tuşuna elimi uzandıran aramalara bile yanında sessiz mod verebiliyorum.

Nefessiz kalana kadar öpebileceğim, boğulana kadar sarılabileceğim bir bünyem var zannediyorum.

İçimde festivaller var sanki heryer Rockncoke, sanki hergün Mayfast, sanki hep bir şişe Vodka etkisindeyim.

Sabah hiç olmasın, uykun hiç gelmesin.

Bu yazının rengi pembe olacak.Ama gene de beğenmedim işte.Daha mükemmeli var.
 
 
 
 
 
 
 

Hiç yorum yok: